ラノミ・クロモウィジョジョさんのインスタグラム写真 - (ラノミ・クロモウィジョジョInstagram)「Chjanoy heeft oma geïnterviewd. Oma wij zijn trots op jou! ❤️ Ik interviewde mijn oma Pia (1934) over opgroeien in de oorlog, in het Groningse Middelstum. Ze woont nu in Sauwerd, waar mijn zusje en ik zijn opgegroeid, net als onze opa. Oma vertelt: Mijn vader zat bij het verzet en moest daarom 2 jaar onderduiken. Daarom kregen wij vaak huiszoekingen. Een keer lag ik nog in bed en toen kwamen die Duitsers binnen. Met het bajonet voorop het geweer, staken ze zo in mijn matras terwijl ik er nog in lang! Ze dachten dat mijn vader daar onder lag. Ze zijn vaak bij ons thuis geweest en haalden alles overhoop. Dat was best wel eng. Wij gingen naar opa en oma, zo’n 5 kilometer lopen vanaf Middelstum. Broertje Nanko zat in de kinderwagen. Wij kregen bericht dat bij Huizinge een melkbus in de berm lag. Daar zat voedsel in waaronder een stuk vlees. Mijn moeder verborg dat onder Nanko, ind e kinderwagen en zo brachten wij dat naar mijn grootouders. Daar keken we uit het raam en zag je de spoorlijn waar de trein van Groningen naar Delfzijl reed. JOEPSIE! Daar werd de spoorlijn opgeblazen. Dat zagen wij.. We gingen altijd lopen. Fietsen hadden we niet. Die waren gevorderd door de Duitsers. M’n moeder en ik liepen net over straat en in een keer was me daar een lawaai! Wij renden net zo snel weer terug naar huis. Er was een bom op de Gereformeerde kerk gekomen, de kerk waar wij heen gingen! (De Duitsers wisten dat hier Canadese verkenners verscholen zaten en vuurden daarop bommen vanaf Borkum) Vlak buiten ons dorp woonde een NSB-boer. Die zei nog wel eens tegen mijn vader: “As ik die te pakk’n krieg, moak ik die hatstikke dood!” Mijn vader en nog wat mannen van de ondergrondse zouden bonnen stelen uit het gemeentehuis. Mijn moeder en ik spiekten stiekem door het kiertje van het dakraam. Van daaruit konden we het gemeentehuis zien en zo konden we zien dat ze veilig ontkomen waren. Hij was even thuis geweest om te zeggen dat we niet moesten schrikken als er wat gebeurde. Daarna was hij ook weer weg. Er werd eigenlijk nooit over gepraat. Ook na de oorlog niet. We waren heel erg blij dat we bevrijd waren. Op mijn moeders verjaardag, op 19 april.」5月5日 20時16分